Dah lama aku tak taip panjang belaka kat blog ni. Tapi tula aku buat blog pun saja2 bukan nak bagi orang baca tapi lebih kepada luahkan apa je yg aku rasa. Sekurangnya terluah jugak tak adalah aku pendam semua dalam hati ni lama2 aku yang makan hati. So kepada Muhammad Shafiq blog ini adalah untuk awak. Blog ini adalah luahan hati saya kat awak. Bukan niat untuk memburukkan tapi saya dah anggap ni macam diari saya. Teman baik saya.
Saya baru lepas balik jumpa awak. Dan macam biasa benda yg saya benci lepas kita jumpa - saya jadi makin rindu. Saya mesti teringat balik waktu yg kita jumpa tu. Waktu kita dalam kereta sama2 waktu makan kfc sama2. Saya selalu tertanya dah cukup baik ke saya isi masa dengan awak tu. Kita jauh. Awak duduk selangor saya duduk johor. Berapa kali je kita jumpa. Kadang2 sekali dalam 3 bulan. Sebab tu lepas je jumpa saya selalu fikir elok ke tak saya layan awak masa kita jumpa tu. Sebab waktu yang kita ada tu terhad.
Tu belum bila jumpa ada masalah lain. Time tulah nak tarik muka. Tak bercakap. Bunyi radio je kuat. Sorang pandang depan sorang pandang tepi. Tak jadi apa. Kalau kat mall sorang jalan depan sorang jalan belakang. Padahal nak jumpa punya susah. Bila dah jumpa gaduh2 merajuk2. Apa lah kita ni kan.
So malam semalam saya baca whatsapp (ws) lama awak dengan Jess. Saya tahu dia tu kawan awak. Lama sangat awak kenal dia daripada kenal saya. Saya scroll ws tu drpd mula2 awak dgn Jess start ws. Saya baca satu persatu tak ada yg saya skip. Habis je baca tu saya pergi toilet saya sayu sangat. Dalam ws tu awak cakap macam2 pasal saya. Macam2 :(
Awak kata saya kongkong hidup awak. Bila masa saya kongkong awak. Awak cerita zaman bila punya ni. Ya memang saya dulu mengongkong awak. Itu ini saya nak tahu. Kalau melebih sikit saya mengamuk saya marah. Kuat jeles. Ya memang. Tapi bila awak dah tegur saya cuba ubah perangai saya. Saya tak ada kongkong awak lagi. Cakap bila masa saya kongkong? Awak nak kerja saya tak kacau. Saya suruh awak siapkan kerja dulu. Cuma awak yg kadang2 nak buat kerja sambil ws. Bila awak kata nak pergi berjalan dgn kawan2 ada ke saya kata tak bagi? Paling2 saya cakap jangan bawak motor laju2.
Itu je. Macam tu ke awak kata mengongkong. Awak mengadu kat kawan awak cakap saya macam tu. Saya ada life saya sendiri tau. Banyak jugak benda yg saya kena buat. Kenapa awak cakap macam tu kat kawan awak. Awak suka ye dia gelakkan saya. Awak, apa awak nak buat saya tak pernah halang. Dan saya takkan halang. Apa hak saya nak halang?
Awak kata saya eksen. Kawan awak pun cakap saya eksen. Bila saya tanya awak sendiri saya tanya slow2 awak terus kata saya nak cari gaduh. Awak kata benda dah lama nak cerita buat apa lagi. Saya bukan nak cari point apa pun saya cuma nak tahu apa yg eksen kat diri saya kenapa awak cakap saya eksen. Setidaknya bila saya tahu apa sebabnya nanti bolehlah saya ubah perangai ni kalau betul saya eksen. Tapi awak marah saya balik.
Tapi dalam banyak2 benda yang saya baca, paling sakit bila dapat tahu yg awak kata scandal awak tu lagi faham awak dari saya. Saya ni cuma tahu push2 awak je. Awak nak tahu bila saya taip part ni terus air mata gugur. Sakit sangat bila orang yang kita sayang cakap macam tu. Awak kenal dia berapa bulan awak terus kata dia memahami awak. Saya ni dah lama dengan awak tapi awak cakap seolah2 saya ni tak pernah langsung faham awak.
Ya memang saya tak ada duit macam dia. Bila awak bosan dia ajak awak jalan. Tu kan maksud awak dia memahami sangat kan :) Maaflah. Saya masih belajar. Duit pun pakai duit mak bapak. Tak mampu nak ajak awak pergi sini sana. Kereta pun tak ada lagi. Saya tak macam dia. Maafkan saya. Saya tak dapat bagi apa yg awak nak. Im so sorry.
Tapi kenapa tak bincang secara baik kalau betul tak puas hati. Kenapa cakap belakang. Apa lagi salah saya.
Apa lagi yg saya tak faham. Saya rasa macam tak berguna. Dan awak tak minta maaf pun :) saya tak tahu nak cakap apa lagi hati saya sakiy sangat :(:(
